Zijn eerste zelfmaak

Grote meneer wordt telkens vergeten ... Er komen namelijk maar weinig mannenpatronen in mijn handen. En eigenlijk vraagt hij nooit iets om te maken. Behalve dan toen hij de jas van kleine meneer zag. 'Ik wil ook zo'n jas'

Een patroon vinden is niet gemakkelijk, ik vond er wel eentje maar €17 voor 1 patroon vind ik er wat over. En dus begon ik te tekenen. Ik nam een grote trui van meneer en doorprikte die met wel 100 speldjes. Dan puntjes verbinden, maten van een andere jas nemen, aanpassen, hertekenen, herknippen ... Er ging wel een halve rol patroonpapier door,

Ik ging ook nog eens te raden bij het plaatselijke naaiwinkeltje, waar ik ondertussen bijna dagelijks binnenloop, oei. Er zit daar nl een ervaren naaister die wel wil helpen bij je project. Ook gewoon tussendoor, als het niet te druk is.

Ik maakte ook een jas uit een oud beddenlaken, gewoon om te testen of het qua mouw wel goed zat. Maar eigenlijk was dat een maat voor niets, zo'n laken is veel te soepel en in niets te vergelijken met de stevige jassenstof.

Eens ik de stof had gevonden, beginnen stikken, herstikken, lostornen, weer stikken, lostornen ... En na een zoveelste pasbeurt vond grote meneer de jas nog 10!cm te lang. En dat na 3 uur nodeloos stikken van de rits die niet meewilde. Dus nog eens alles uit elkaar.

Maar vandaag maakte ik de jas af. Jammer genoeg zag ik net dat de zakken blijkbaar toch niet op dezelfde hoogte zitten. Maar zolang het me niet te hard stoort, blijft dit zo.

Oef ... Grote meneer content, ik bijna content. Klaar ....