Ik weet dat ik niet mag zagen als het over het slapen van de kinderen gaat. Want bij andere,kinderen gaat het vaak heel wat minder goed dan hier thuis. Maar op deze moment ben ik even genoeg nachtmama geweest. Ik ben moe, ik wil slapen.
Kleine meneer slaapt goed, wordt sporadisch 's nachts eens wakker, krijgt dan een flesje en slaapt meteen terug. Na 15min ligt die weer te slapen. En ja onze 2,5jarige krijgt nog een flesje, dat werkt. Hij heeft bijna 2 jaar elke nacht rond 3u wakker geweest voor een flesje, toe duurde het gemakkelijk een uur eer hij terug sliep. En het eerste 1,5jaar was hij elke 10min terug wakker, krijsende van de pijn. Hij had last van bepaalde voedingsstoffen en eer we daar uitkwamen was er al een hele tijd van drama en nachtelijke onrust voorbij. Na natuurlijk het afbouwen van de nachtelijke aandacht en rituelen.
Kleine dame sliep goed tijdens die moeilijke 1,5jaar. Alsof ze wist dat het niet anders kon. En ook daarna nog sliep ze redelijk, vooral lang 's morgens. Tot een uur of 8u, 10u kn het weekend. En nu sinds de kerstvakantie gaat het enorm moeilijk. Inslapen is moeilijk, tot 10 keer op en neer voor ons. Gillen, huilen, aandacht trekken. Met als gevolg kleine meneer ook wakker ... En als ze dan is ingeslapen wordt ze ook elke nacht weer wakker en heeft ze aandacht nodig om dan tussen 5.45u en 7u terug aan ons bed te staan. Wakker. Ze zit niet goed in haar vel. Er zit een kleuter in de klas die plaagt en misschien zelfs pest. Daar zijn ze mee bezig. Ze pikt ook alles op, wat er gebeurt. Heeft alles gehoord, gezien en geroken. Harde en repetitieve geluiden zorgen ook uren daarna nog voor onrust en stress. Ik begrijp dat allemaal. Heb voor de meeste dingen wel een soort van oplossing. Maar voor 's nachts loopt het niet goed.
We kunnen streng uit de hoek komen, maar dat heeft alleen maar tot gevolg dat we met zijn allen wakker zijn. Dat het slapen nog moeilijker gaat verlopen. Want ze zit met iets... Het lukt voor de aandacht en alsof momenten ... Dat zegt al genoeg. En eerlijk gezegd heb ik daar s nachts geen zin in. Dan wil ik slapen. En zij moet ook slapen, veel.
Dus blijven we proberen, maar vrolijker wordt ik er niet van. Deze nacht 4keer uit bed ... Het helpt niet... Gelukkig ben ik thuis, hoef ik niet te presteren. Terwijl ik wel het gevoel heb dat dat beter zou gaan dan thuis te hangen ... Ach ja, vannacht proberen we nog eens opnieuw.
Ik lees je post en ben blij dat ik niet de enige ben... Hier zijn er ook 2 van de drie die behoorlijk slecht slapen en waarvoor we ook dikwijls meerdere keren per nacht uit bed moeten. Hier is het wel door eentje (3j) die altijd denkt dat hij tijd tekort komt om te spelen en dus 's nachts opstaat om te spelen. De kleinste pruts (14m) heeft dan nog eens een grote 'mamahonger' en doet niets liever dan wat liggen 'tutteren' aan de borst.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp je frustratie dus heel goed, maar kan je jammergenoeg geen wondermiddel geven... Veel succes nog!
Deze reacties zijn ook geruststellend. 'Gelukkig' willen ze dan 's nachts ook niet spelen. Ik denk dat ik dan zou doordraaien ;-). Ook bij jullie veel succes!
VerwijderenZeer herkenbaar en oh, zo vermoeiend. Naast twee goede slapers hadden we er hier ook één hele slechte. Tot haar 7 jaar werd ze elke nacht minstens één keer wakker. Bang, onrustig, nerveus, altijd wel iets bij ons hypergevoelig vogeltje. Ook wij waren aan het eind van ons latijn. Uiteindelijk hebben we besloten een matras op de grond van onze kamer te leggen waar vogeltje s' nachts mocht komen liggen als het in haar eigen bed niet meer lukte. Zo waren we toch al van het gewoel in ons eigen bed af. We maakten er sinds toen ook niet veel spel van als ze 's nachts bij ons op bezoek kwam. En zo is ze er stilaan uit gegroeid. Ze wordt binnenkort negen en de keren dat ze 's nachts uit haar bed kwam zijn het laatste half jaar op één hand te tellen. De matras die blijft voorlopig nog even op onze kamer liggen. Alleen dat al geeft haar een geruststellend gevoel...
BeantwoordenVerwijderenDat idee van die matras leeft hier bij mij ook al een tijdje. Het is nog niet een superoplossing en ik moet de grote meneer nog wat overtuigen, hij met zijn shiften en er soms om half vijf uitmoeten helpt ook niet dan ... Maar ik blijf het overwegen. En gelukkig maar dat er een eind aan komt. Dank je wel voor je reactie.
VerwijderenMisschien 's ochtends als ze weer aan je bed staat bij je in bed nemen. Dan rust je zelf in ieder geval nog en de kleine valt dan vaak toch in slaap. Je hebt er niets aan maar het gaat over. Volgens mij heb ik zelf met 3 kinderen 7,5 jaar niet door kunnen slapen. Gekscherend zeg ik nog weleens dat ik daar nog steeds moe van ben.
BeantwoordenVerwijderenSucces er mee en hopelijk voor vannacht een goede nachtrust.
Liana
We laten ze er idd vaak bij inkruipen, maar dat is nog niet de oplossing. Als grote meneer moet vertrekken voor de shift of thuis komt na de nacht is dat niet meteen handig. Maar idd het gaat over ... En de nacht was redelijk ;-)
VerwijderenOw jee dan heb ik wel een ongelooflijke slaapbaby! A. Gaat er om 19.30u in en om 08.00u mogen we zijn eerste kreten verwachten! Enkel bij het doorbreken van die eerste tand was hij enkele weken terug snachts een paar keer wakker. Ale echt wakker was hij niet, tutje in de mond en hij zweeg, oogjes bleven tijdens het weenconcert toe. Maar als ik op het werk mopperde wegens te weinig slaap leek het net of ik had nachten geen oog toegedaan! In het vervolg wat 2 keer nadenken eer ik klaag want dit van A is echt niks dus :-)
BeantwoordenVerwijderen